چندی پیش، هنگام وب نوردی، تصویری از بازی پرنده های خشمگین از یک وبلاگ فارسی(+)، نظرم را به خودش جلب کرد،پس از خواندن متن زیر تصویر و مقداری جستجو در وب به ماجرای جالبی برخوردم که بازگو کردن آن خالی از لطف نیست.
جریان از این قرار است:
جرج بری، در یک توییت به موضوع تامل برانگیزی اشاره کرد:
و جالب تر اینکه، سازمان فضایی ناسا هم آن را بی پاسخ نگذاشته و برای راویو موبایل(سازنده بازی پرندگان خشمگین) پیام فرستاده:
و راویو موبایل هم در پاسخ ناسا این پیغام را فرستاده:
حالا به سراغ بحث اصلی می‌رویم
اکثر ما، متاسفانه ارزش قدرت پردازنده هایی را که در دست داریم را ناچیز می‌پنداریم و اگر بدانیم با همین قدرت پردازشی چه کارهای بزرگی صورت گرفته، شاید تلنگری برای استفاده بهینه از پردازنده، مخصوصا برای برنامه نویسها باشد.
سوالی که ممکن است پیش بیاید، سرعت رشد پردازنده ها چقدر است؟
مور که یکی از مهندسین و بنیانگذاران شرکت اینتل بود، توانست نشان دهد که توان پردازنده ها، هر هیجده ماه، دو برار می شود(قانون مور)، و تخمین زده می‌شود که قانون او حداقل برای ده سال آتی برقرار باشد.
برای درک ملموس و بهتر، میتوان به مقایسه آی‌مک سال 2000 و آی‌فون سال 2010 پرداخت.
در واقع، قدرت پردازشگری که هم اکنون در جیب ماست، بیشتر از یک کامپیوتر رومیزی ده سال پیش است، حال آنکه ما با این سخت افزار پیشرفته مشغول آپدیت کردن استاتوس، توییت، چک-این، اشتراک گذاری تصاویر، یا پرتاب پرنده به سمت خوکها هستیم، در حالی که در گذشته با کامپیوتر رومیزی‌مان، مشغول برنامه نویسی، اجرای لینوکس، تحقیق در اینترنت، طراحی وب‌سایت و کارهای از این قبیل بودیم.
ظاهرا میتوان این طور نتیجه گرفت که میزان بهره گیری از کامپیوترها با میزان قدرت پردازشی آنها، نسبت معکوس دارد. نظر شما چیست؟
با اقتباس از dailyutterances
