مهاجرت به لینوکس

همه‌ی ما بارها از محاسن لینوکس و ضعف‌های ویندوز خوانده‌ایم و شنیده‌ایم. در این مطلب قصد دارم شباهت‌ها و تفاوت‌های اصلی بین ویندوز و لینوکس را بررسی کنم.

مهاجرت از ویندوز به لینوکس ممکن است تصمیم شخصی یا دستوری از بالا باشد،

به هر حال شما بایستی رویه‌ها و ابزارهای خود را که با آنها آشنا هستید، عوض کنید و پا به مکانی که شاید ناشناخته باشد، بگذارید. این انتقال می‌تواند مشابه حس تغییر شغل یک نقاش رنگ روغن به یک مجسمه ساز را القا کند.

خبر خوب این است که استاندارهای باز لینوکس بر اساس ویندوز شکل گرفته اند و با اینکه ابزارها اندکی تفاوت دارند ولی مفاهیم زیربنایی آنها یکسان است، و خبر بهتر اینکه در لینوکس، مجموعه ابزارهای گسترده تری برای کنترل و نگهداری سیستم موجود است.

قدرت لینوکس در پایداری و انعطاف پذیری آن است، هر چقدر در لینوکس پیشرفت کنید، می توانید کارهای بیشتری را به صورت خودکار و از راه دور انجام دهید.

لینوکس کمی شبیه ویندوز است

بیایید قبل از اینکه به سراغ تفاوتهای ویندوز و لینوکس برویم، در ابتدا کمی راجع به شباهتهایشان صحبت کنیم.

Users and Groups

هر دوی ویندوز و لینوکس، سیستم عامل های چند کاربره هستند. در هر دو، کاربران مختلف می توانند محیط کاری و منابع جداگانه داشته باشند. برای اینکه استفاده چند کاربر از سیستم تسهیل گردد، امنیت سیستم بر اساس هویت کاربر و سطح دسترسی کاربر به منابع، بر اساس نوع عضویت گروه، کنترل می‌شود.

File System

هر دوتای ویندوز و لینوکس، می‌توانند با گستره ی وسیعی از سیستم‌های فایل کار کنند. منابع فایل می‌تواند با کلاینت‌های مختلف مثل NetBIOS یا FTP و یا دیگر پروتکل‌ها به اشتراک گذاشته شود. سیستم‌های فایل شخصی، انعطاف پذیرند و به ادمین اجازه می‌دهند که مکان و نحوه دسترسی را انتخاب کند.

Ports and Devices

پورت‌های مختلف از قبیل Parallel ، Serial و USB وکنترلرهای متنوع از جمله IDE و SCSI توسط هر دو پشتیبانی می‌شود. لینوکس قابلیت پشتیبانی خوبی از دستگاه‌های استاندارد، (بدون نیاز به درایور) دارد.

Networking

لینوکس و ویندوز، هر دو، از تعدادی پروتکل شبکه مثل TCP/IP، NetBIOS ، IPX پشتیبانی می‌کنند، همچنین هر دو، قابلیت به اشتراک گذاری منابع، نظیر اشتراک فایل یا پرینتر مشترک، تحت یک شبکه را فراهم می‌آورند.

Services

لینوکس و ویندوز هر دو سرویس دارند، (سرویس، برنامه‌ای است که برای فراهم آوردن برخی توابع، به صورت ناآشکار اجرا می‌شود، و می‌تواند از طریق خود سیستم یا از طریق کامپیوترهای دیگر که از دور آن را فرا می‌خوانند، اجرا شود.) سرویس‌ها به هنگام راه اندازی سیستم به صورت خورکار شروع به کار می‌کنند و می‌توانند به صورت شخصی کنترل شوند.

لینوکس با ویندوز تفاوت دارد

اگرچه چندین شباهت در تکنولوژی های هر دو وجود دارد، ولی برخی تفاوت‌های کلیدی بین سبک کار در ویندوز و لینوکس مشهود است، و ممکن است تا وقتی که شروع به استفاده نکنید، متوجه آنها نشوید، و همینها، مفاهیم کلیدی کار با لینوکس هستند.

لینوکس بیشتر برای شبکه ساخته شده تا برای چاپ

زمانی که ویندوز برای اولین بار ساخته شد، تقریبا تمام کارها، روی کاغذ انجام می‌شد. یکی از موارد زیبا در مورد ویندوز این است که، تمام کارهای شما به راحتی قابل چاپ هستند، و ویندوز تحت تاثیر دنیای کاغذی تکامل یافت. مشابه مورد فوق، لینوکس هم از ریشه‌های خود تاثیر گرفته، لینوکس از ابتدا برای کار روی شبکه طراحی شده است.

از سیستم عامل یونیکس اقتباس شده است و به همین جهت ساده است. ممکن است، بعضی با دیدن محیط دستوری و متنی لینوکس، آن را سیستمی مختصر و خلاصه فرض کنند، در صورتی که متن در شبکه به خوبی کار می‌کند، و استفاده از دستورات متنی، همواره پایه لینوکس برای پیکربندی و انتقال داده ها بوده است

Optional GUI

لینوکس دارای مولفه گرافیکی است و قادر است با کارت گرافیک های پیشرفته کار کند. بسیاری از هنرمندان دیجیتال، که در گذشته از IRIX استفاده می کرده اند، هم اکنون کارهای گرافیکی خود را روی لینوکس انجام می دهند. محیط گرافیکی لینوکس، مجزا از لینوکس است، و به صورت لایه ای بالاتر از سیستم اجرا می گردد. مزیت این لایه ی مجزا، این است که اگر نیاز به کارهای گرافیکی ندارید، می توانید این لایه را برای صرفه جویی در مصرف حافظه و پردازنده، خاموش کنید و در زمان نیاز آن را روشن کنید.

در لینوکس، ابزارهای گرافیکی خوبی برای کارهای اداری، مثل فرستادن ایمیل، مرور وب و پردازش اسناد وجود دارد.

ابزارهای مدیریت گرافیکی لینوکس، در جلوی کنسول (خط فرمان) قرار گرفته اند، بدین معنی که، هر کاری که شما در محیط گرافیکی انجام دهید، دستوری معادل آن در خط فرمان وجود دارد، همچنین استفاده از ابزارهای گرافیکی، شما را از ایجاد تغییرات دستی در فایل‌های پیکربندی باز نمی‌دارد.

ممکن است ارزش این مورد، فورا آشکار نشود، ولی اگر کمی راجع به آن فکر کنیم، درمی‌یابیم، که اگر تمامی کارهای ابزارهای گرافیکی، توسط دستورات کنسول قابل اجرا باشد، می توان کارها را به صورت اسکریپت درآورد، دستورات اسکریپتی هم می‌توانند، تبدیل به کارهای خودکار شوند.

لینوکس بهترین‌ها را از دو جهان (متن یا واسط گرافیکی) فراهم می‌کند، و شما را محدود به تنها یک محیط نمی‌کند و این بستگی به شما دارد که کدامیک را ترجیح می‌دهید.

فایل‌های پیکربندی در لینوکس، فایل‌های متنی قابل فهم برای انسان هستند (شبیه فایل INI در ویندوز) و این یک اختلاف عمده با رجیستری ویندوز است.

فایل‌های پیکربندی معمولا به صورت اختصاصی برای هر اپلیکیشن و به صورت ایزوله، از دسترس سایر پیکربندی‌ها هستند و اغلب به صورت تنها در یک دایرکتوری قرار می‌گیرند.

پشتیبان‌گیری، آزمایش و ویرایش فایل پیکربندی متنی در لینوکس، بدون استفاده از ابزار سیستمی خاص، امکان‌پذیر است.

Filename Extensions

لینوکس بر خلاف ویندوز، از پسوند فایل برای شناسایی نوع فایل استفاده نمی‌کند، بلکه header محتوای فایل را بررسی می‌کند. (شما می‌توانید برای افزایش خوانایی فایل برای کاربران، برای فایل‌ها پسوند بگذارید، ولی لینوکس اهمیتی نمی‌دهد)

لینوکس از سطح دسترسی فایل برای تشخیص فایل‌های اجرایی استفاده می‌کند.

به هر فایلی می‌توان وضعیت یک فایل اجرایی را نسبت داد، بنابراین برنامه ها و اسکریپت‌ها می‌توانند برای ادمین یا سازنده شان به عنوان فایل اجرایی شناخته شوند.

یکی از مزایای امنیتی لینوکس این است، فایل‌های اجرایی که در سیستم ذخیره شده اند، لزوما قادر نیستند به صورت خودکار اجرا شوند، و این مزیت از آلوده شدن سیستم توسط اسکریپت‌های ویروسی جلوگیری می‌کند.

Rebooting is a Last Resort

راه اندازی مجدد، آخرین راه است. اگر برای مدت طولانی از ویندوز استفاده می‌کنید، حتما به راه اندازی های مجدد سیستم بنا به دلایل مختلف، عادت کرده‌اید. مشابه قانون اول نیوتن، هنگامی که برنامه ای در لینوکس در حال اجراست، در حال اجرا باقی می‌ماند، مگر اینکه نیروی خارجی مثل خطای سخت افزاری باعث توقف آن شود. در حقیقت، طراحی لینوکس به گونه‌ای است که از خراب شدن هسته توسط نرم‌افزارها جلوگیری می‌کند، و همین امر سبب شده نیاز به راه اندازی مجدد سیستم نباشد.

از سخت‌ترین کارهایی که باید در لینوکس به آن عادت کنید، غلبه بر عادت راه اندازی مجدد سیستم است.

در اجرای چند سرویس همزمان، اگر یک سرویس به مشکل برخورد کرد، این ویژگی خوب سبب می‌شود تا سایر سرویس‌ها به کار خود ادامه دهند و شما می‌توانید به عیب یابی سرویس مورد نظرتان بپردازید، و این یک تفاوت مهم است.

Commands are case sensitive

تمامی دستورات و تنظیمات در لینوکس، به کوچک و بزرگی حروف حساس هستند. به عنوان مثال، عملکرد –R با –r تفاوت دارد. تقریبا تمامی دستورات کنسول لینوکس، با حروف کوچک نوشته می‌شوند. (+)

من باید درباره لینوکس چه فکری کنم؟

مهاجرت از ویندوز به لینوکس، کار کوچک و کمی نیست. اگرچه ویندوز فایده‌های زیادی برای شما داشته، ولی با مهاجرت به لینوکس، بخش عمده‌ای از درک شما راجع به نحوه کار سیستم عوض خواهد شد. موفقیت شما در لینوکس، بستگی به شناسایی تفاوت‌ها و تطبیق عادات شما با لینوکس دارد.

بیشتر تفاوت‌های که بین ویندوز و لینوکس وجود دارد، فواید لینوکس هستند.

سربار اضافی ناشی از واسط گرافیکی در مواقع عدم استفاده، توسط سرویس‌ها قابل استفاده است. کارها می توانند به صورت خودکار اجرا شوند. فایل‌های پیکربندی بر پایه متن و توسط انسان قابل فهم و ویرایش هستند. و در اکثر مواقع، شما مجبور به راه اندازی مجدد سیستم نیستید.

با تصرف و تلخیص از IBM -Windows-to-Linux roadmap